Gottfried Benn schrijft: 'Durch so viel Formen geschritten
durch Ich und Wir und Du
doch alles blieb erlitten
durch die ewige Frage: wozu?'
('Nur zwei Dinge' in Destillationen)
Misschien is 'alles' wel te herleiden tot een ik en een jij...
Vandaar de fascinatie voor ik-gedichten (los en wars van de romantische cultus van dé dichter), maar ook jij-gedichten zoals dit:
je bent de buit van binnen
de trechter van minzame organen
de toon van je aanname is
moederlijk dom en tilt niet aan dwaasheid
geur van aanrecht trilt na op je huidige buizen
je wenkkolom is vuur voor lokale minderheden
met geeuwse drang pluis je de benen
je voeten schimmig onttakeld
de haarzooi van je houwend juweel
is raamwerk van bitse twijfel
je gevoel is een trein die beweegt in de marge
(DD)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten