ik roep en aas niet meer
de dracht is uit de sloot
ik vervang je schicht
je waterlichte idioot
je bouwt een huis een huls
van moes en rechte geur
verwarring prijst je aan
is bikkelhard voor smoelen
je gerucht is moeders heffing
verstaanbaar door plezier
niets is waarheid en applaus
als je offert na de gave
je bereddert je ontkieuwde daad
bij hoeders naast de schoot
het hele pak blijft haperen
op het dek van goddeloos papier
Daniel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten